Achtergrond
De staatssecretaris heeft drie Marokkaanse vreemdelingen in bewaring gesteld om zeker te stellen dat zij naar Marokko kunnen worden uitgezet. Om de vreemdelingen daadwerkelijk uit te zetten, moeten zij een zogenoemd laissez-passer krijgen van de Marokkaanse autoriteiten. Een laissez-passer is een tijdelijk reisdocument dat door een land wordt verstrekt om het land in te kunnen reizen.
Marokko verstrekte geen laissez-passers in 2020
In de uitspraken staat dat de Marokkaanse autoriteiten in 2020 geen enkele laissez-passer hebben verstrekt. In 2020 zijn ook geen mensen naar Marokko uitgezet die wel meewerkten aan hun uitzetting. Niet duidelijk is wanneer in 2019 voor het laatst een vreemdeling vanuit bewaring met een laissez‑passer is uitgezet naar Marokko. De staatssecretaris kon niet zeggen of en wanneer die situatie zou verbeteren. Daarom oordeelt de Afdeling bestuursrechtspraak dat er geen zicht op uitzetting naar Marokko is, binnen een redelijke termijn.
Gevolgen van de uitspraken
Zonder zicht op uitzetting binnen een redelijke termijn wordt niet voldaan aan de voorwaarden om een vreemdeling in bewaring te stellen. Daarom wordt de bewaring van de Marokkaanse vreemdelingen die in hoger beroep zijn gekomen vandaag opgeheven. Deze uitspraken zijn ook van belang voor andere Marokkaanse vreemdelingen die in bewaring zitten en waarbij de staatssecretaris voor hun uitzetting afhankelijk is van de afgifte van een laissez-passer door Marokko.