'Hittestress vergroot ongelijkheid en vraagt om actie'

Bijna tien miljoen Nederlanders lopen risico op hittestress en hittegerelateerde ziekten. Hittestress treft vooral mensen in kwetsbare posities. Sociaal werkers kunnen een belangrijke rol spelen door bewoners met hittestress te ondersteunen en dit onderwerp te agenderen, zodat er actie wordt ondernomen om de ongelijkheid te verminderen. Door bewustwording te vergroten, vergroening in de wijk te stimuleren en risicogroepen te ondersteunen, kunnen we de gevolgen van extreme hitte beperken. Dit zegt Karijn van den Berg van Movisie.

Het probleem is dat hitte niet overal en niet iedereen gelijk treft. Een versteende stad warmt sneller op dan een groene omgeving, en woningen zonder zonwering houden de warmte langer vast. Ouderen en chronisch zieken zijn bovendien gevoeliger voor hitte. Daarnaast lopen ook andere groepen, waar minder vaak aan wordt gedacht bij hittestress, risico. Zoals mensen met autisme of AD(H)D, trans personen en mensen die zich eenzaam voelen. Ook mensen met een laag inkomen worden harder geraakt: zij hebben vaak niet de middelen om hun woning koel te houden en wonen vaker in versteende buurten waar gezondheidsproblemen al vaker voorkomen.

Daar moeten we iets aan doen. Kortetermijnmaatregelen zijn vaak simpel en goedkoop, zoals gordijnen dichthouden, voldoende drinken en elkaar in de gaten houden. Maar op langere termijn vraagt de toename van extreem weer om het vergroenen van wijken, het versterken van sociale netwerken en het betrekken van bewoners bij de inrichting van hun leefomgeving.

Anders nemen de risico’s van extreem weer juist toe bij de mensen die al in de meest kwetsbare posities zitten. Sociaal werkers kunnen als geen ander deze signalen doorgeven en samen met bewoners, zorg en woningcorporaties klimaatverandering agenderen en zorgen dat iedereen de nodige ondersteuning krijgt.