Transhumanistische wetenschappers zijn van mening dat binnen enkele decennia het punt wordt bereikt van singulariteit: een indrukwekkende sprong in de menselijke evolutie naar iets totaal anders.
De vraag die gesteld dient te worden is: wie of wat is de mens? Wie of wat zijn we eigenlijk? Wat is trans en wat is human? Met gebruikmaking van onder andere artificiële intelligentie, nanotechnologie, robotica, informatica, genetica, biotechnologie en neurowetenschappen werken wetenschappers samen om de transhumanistische ideologie op korte termijn te realiseren. Wie de feiten hieromtrent leert kennen, zal meer dan verwonderd, verbijsterd of geschokt zijn. Is er nog een weg terug? Waarom wordt er over deze essentiële materie niet met spoed een openbare discussie in gang gezet?
Wat wordt er trouwens verbeterd? Rekenkracht? Intellect? Brein? Spieren? Zenuwen?
Met de kennis om bijvoorbeeld het menselijk genoom te manipuleren, de technologie om stamcellen te exploiteren, designbaby’s te ontwerpen en via 3D-technologie organen op bestelling te kunnen printen, met de uiterst geavanceerde kennis van elektronica (chips) en het binnenkort kunnen kopiëren, uploaden en downloaden van de inhoud van het brein, is de wetenschap straks in staat superintelligente mensachtige machines, zogeheten cyborgs, te creëren, die aangesloten zullen worden op het artificieel wereldbrein van internet. Ontelbare dingen zullen dan kunstmatig met de cyborgs verbonden zijn, een huiveringwekende mogelijkheid tevens tot totale controle van de mensheid, waarbij de ‘nieuwe mens’, de cyborg, een volmaakte slaaf dreigt te worden.
Transhumanisten hebben niet veel op met begrippen als ziel, geest, vrije wil, goddelijke inspiratie. In hun filosofie is niets te lezen over liefde, mededogen, vriendelijkheid, empathie. Het transhumanisme tracht via spitstechnologie eerst ín het menselijk lichaam te komen om de mens daarna van binnenuit te veranderen. Deze materialistische ideologie staat haaks op de visie dat het lichaam een tempel is van de geest, dat bewustzijn geen bijproduct is van het brein en dat het lichaam een instrument is om zich geestelijk te ontwikkelen, om tot realisatie van het hoogste innerlijk potentieel te komen, eeuwenlang door grote wijzen en mystici voorgeleefd.
Het transhumanisme belooft ons een technologisch paradijs, waarin de ‘mens’ lichamelijke onsterfelijkheid heeft bereikt en artificiële intelligentie centraal zal staan. Echter, de mens werd al eens eerder uit een paradijs verdreven, toen hijzelf begon na te denken, een trauma dat diep in het collectief onbewuste schuilt. Reden tot argwaan, en vooral een oproep tot kritisch en ethisch denken. Wordt met het transhumanisme de doos van Pandora geopend of is er voor de lijdende mensheid sprake van een cadeaubon van firma Supertechnologie? Zijn er maatstaven te vinden voor wat heilzaam en niet heilzaam is bij deze ontwikkelingen?
Antropoloog-filosoof Marcel Messing, auteur van vele boeken en artikelen, bekend van talloze lezingen en themadagen, zal op kritische wijze ingaan op de antropologische, filosofische en vooral ethische aspecten van het transhumanisme (met powerpointpresentatie). In zijn bestseller Worden Wij Wakker? Over de verborgen krachten achter het wereldtoneel waarschuwde hij al voor bepaalde ontwikkelingen binnen de technologie. Sinds kort woont hij weer in de Franse Pyreneeën.
De lezing wordt op 9 mei gehouden in Studium Generale aan de Technische Universiteit in Delft van 20.00-22.30 uur