Evenmin kunnen dergelijke acties aanleiding vormen om het asielbeleid in het algemeen of ten aanzien van een bepaald land in het bijzonder, te wijzigen. Dat zei CDA-Kamerlid Raymond Knops tijdens een dertigledendebat over de situatie in Ter Apel.
In Ter Apel was een situatie ontstaan die volgens het CDA onwenselijk, onnodig en onhoudbaar was. Er was immers deugdelijke opvang beschikbaar indien men na het einde van de asielprocedure zou meewerken aan vrijwillige terugkeer. Knops: 'Gebleken is dat een dergelijk kamp precedentwerking en aanzuigende werking heeft. Bij de recente actie zaten er aanvankelijk 40 Irakezen en binnen 2 weken al 400 uitgeprocedeerde asielzoekers van verschillende nationaliteiten in het tentenkamp. De gemeente wordt vervolgens opgezadeld met het handhaven van de openbare orde: er moeten maatregelen worden getroffen in verband met brandveiligheid, hygiëne, gezondheid, drinkwater, afval, enz.'
Vrijwillige terugkeer naar Irak is volgens Knops goed mogelijk; de ambtsberichten, maar ook de cijfers van daadwerkelijk teruggekeerden (de afgelopen vier maanden 250 Irakezen) wijzen dat uit. Hij herhaalde dat Nederland een zorgvuldige asielprocedure heeft, met individuele beoordeling van asielverzoeken en in laatste instantie toetsing door een onafhankelijke rechter. Afwijzing van een asielverzoek betekent dan ook terugkeren naar het land van herkomst. Men kan daarbij op diverse manieren worden geholpen. Als er aanwijzingen zijn voor een gewijzigde situatie van de vreemdeling of de situatie in het land van herkomst kan een hernieuwde asielaanvraag worden ingediend.
