De verdachte heeft wisselend verklaard over wat er is gebeurd met de baby. Uiteindelijk heeft hij gezegd dat hij vliegtuigje met haar heeft gespeeld en dat ze daarbij is gevallen. De officier noemde dat verhaal alleen ongeloofwaardig. “Er is namelijk nog iets waar we uit kunnen afleiden wat er met de baby is gebeurd, en dat is haar letsel.”
Volgens de officier is het meisje overleden door grote schade aan haar hersenen. De baby bleek zowel oude als nieuwe bloedingen te hebben in haar hersenen. Ook was er sprake van netvliesbloedingen en had het kind botbreuken.
Een geraadpleegde forensisch arts stelde dat alle letsels bij elkaar niet kunnen worden verklaard door een medische oorzaak. De officier: “Voor dit letsel is fors handelen nodig geweest; heel fors heen en weer schudden of een val van een hoogte van meerdere verdiepingen. Er moet sprake zijn geweest van een impacttrauma en/of schudincident, waarbij de verdachte de baby heeft geslagen, geschud en/of van zich af heeft gegooid.”
Wat de officier betreft zou dit ook een verklaring kunnen zijn waarom de man niet meteen 112 heeft gebeld. “Want stel, je speelt vliegtuigje en jouw kind glijdt uit jouw handen, ze valt en reageert niet meer, dan bel je toch 112?” Op deze vraag heeft de verdachte wisselend verklaard.
De officier legde in haar requisitoir uit waarom ze de vader als enige verdachte ziet. Alleen hij heeft verklaard over het moment waarop de normaal functionerende baby veranderde in een baby die niet meer aanspreekbaar was, die niet meer reageerde. Er was niemand anders in de buurt.
De handelingen (gooien, ergens tegen aan stoten, slaan en/of schudden) waaraan de baby is overleden, zijn met kracht gebeurd, volgens de officier. “De handelingen zijn zo zeer gericht geweest op de dood dat het niet anders kan zijn dan dat de verdachte bewust de aanmerkelijke kans heeft aanvaard dat de baby kwam te overlijden.” Vandaar dat het OM de man doodslag ten laste heeft gelegd.
De officier eiste een forsere celstraf dan normaal voor het overlijden van een baby door schudden. Het doden van een volwassene wordt zwaarder bestraft dan het doden van een kind (tot een celstraf van vier jaar). Ze haalde een arrest aan van het gerechtshof in Den Bosch in een soortgelijke zaak. Daarin werd de straf voor het doden van een baby niet op vier, maar op acht jaar bepaald, en voor een poging tot het doden van een baby op vijf jaar.
De officier: “Ik vind het niet uit te leggen dat er voor het doden van volwassenen een ander - zwaarder - standpunt zou gelden dan voor het doden van kinderen.” Bij haar strafeis van zes jaar heeft ze laten meewegen dat acht jaar in veel zaken niet wordt opgelegd, en dat de verdachte geen strafblad heeft en zijn leven lang zal moeten meedragen dat zijn kind door zijn toedoen is overleden.