Die avond hadden de 41-jarige man en zijn vriendin een gesprek met een relatietherapeute. Dit gesprek verliep moeizaam en ontaardde in ruzie, toen duidelijk werd dat zijn vriendin bij hem weg wilde en niet wilde dat hij hun kind zou erkennen. Onderzoek naar de persoon van de verdachte leidt tot de conclusie dat hij lijdt aan autisme. Hij kan de emoties van anderen en van zichzelf niet aanvoelen. Hij is zich er niet van bewust dat zijn emoties overmatig hoog kunnen oplopen. Deze stoornis was die avond van invloed op zijn handelen. Hij moet worden gezien als verminderd toerekeningsvatbaar.
Radeloosheid maakte hem die avond onmachtig om met de situatie om te gaan. In de heftige gemoedstoestand die bij hem was ontstaan, heeft hij toen snel gehandeld. Hij deed de hond in de schuur en de deuren op slot. De 4-jarige dochter van zijn vriendin droeg hij over aan de relatietherapeute en hij stuurde hen weg. Hij pakte een mes en trok zijn vriendin mee. Aan de voorkant van het huis stak hij haar in haar buik en probeerde haar te wurgen met de mouw van een jas. Daarna steekt hij haar nog een aantal malen, in totaal 24 keer. Daarna reed hij weg in de auto.
Die avond stuurt hij sms-berichten naar een getuige: ‘je moet niet mn kleine ontnemen… ze ging nu echt te ver… dus klaar’. Op facebook schrijft hij ‘een vader moet je zn kleine niet ontnemen. Daarom is dit gebeurt… dus hier houdt alles op’. Als hij de volgende dag wordt opgespoord in de bossen bij Leusden waar hij zich schuil hield, wordt in zijn auto een mes gevonden met daarop bloed van zijn vriendin.
De officier van justitie vond dat de verdachte zich schuldig had gemaakt aan doodslag op zijn vriendin en hun ongeboren kind. Ook moet de 4-jarige dochter van zijn vriendin haar moeder en broertje missen. De familie die moet leren leven met dit gemis, is onherstelbaar leed aangedaan. En ook in de samenleving is bijna niet uit te leggen dat een ruzie kan leiden tot het doodsteken van een hoogzwangere vrouw. Ze eiste tegen de verdachte een gevangenisstraf van zestien jaar. Tenslotte vroeg ze de rechtbank de vordering van de nabestaanden toe te wijzen.