Dat schrijft Trouw maandag. Als een arts euthanasie heeft verricht moet hij dat melden aan de toetsingscommissie in zijn regio. Deze commissie beoordeelt dan of de arts zich aan de criteria van de wet heeft gehouden. Mocht de commissie vinden dat dit onzorgvuldig is gebeurd, dan moet het dossier worden overgedragen aan het Openbaar Ministerie (OM). Volgens Boer gebeurt dit laatste veel te weinig.
Sinds de inwerkingtreding van de euthanasiewet in 2002 is op een totaal van 25.640 keer euthanasie 61 maal geoordeeld dat de arts onzorgvuldig had gehandeld. In de meeste gevallen was sprake van procedurele fouten: onjuiste medicatie of fouten bij de consultatie. Boer, die ethiek aan de Protestantse Theologische Universiteit (PThU) in Groningen doceert, wil dat Justitie zich vaker buigt over criteria uit de wet zoals weloverwogenheid en de ondraaglijkheid.
Boer verwijst naar het arrest-Brongersma uit 2001. Daarin sprak de Hoge Raad uit dat een euthanasie alleen zorgvuldig is als sprake is van een onderliggende medisch classificeerbare aandoening. Boer in de krant: 'Tot op de dag van vandaag hebben de toetsingscommissies aan die uitspraak houvast. Ik zou er behoefte aan hebben wanneer een rechter zich ook over andere baanbrekende dossiers zou kunnen uitspreken.' En: 'Is het bijvoorbeeld acceptabel dat artsen van de Levenseindekliniek buiten euthanasie geen andere opties kunnen bieden? En hoe verhoudt zich de medische classificeerbaarheid tot de steeds grotere rol van levensfaseproblematiek en existentiële nood?'
Het gaat Boer niet om een veroordeling. In Trouw zegt hij: 'Ook als Justitie nieuwe ontwikkelingen aan een publieke toetsing onderwerpt en daarbij tot een oordeel 'zorgvuldig' zou komen, heb je daar als commissies houvast aan. Het kan geen kwaad om je soms af te vragen: zitten we nog op de goede weg?'