In 2021 eindigden 25,6 duizend huwelijken in een echtscheiding. Dat zijn minder dan 8 echtscheidingen per duizend echtparen. Dit aandeel is sinds 1980 niet meer zo laag geweest. In 2014 strandden nog 10,4 op de duizend huwelijken. Sindsdien neemt het aandeel echtscheidingen ieder jaar af.
Deels komt deze daling door vergrijzing en doordat jongere generaties minder, en op latere leeftijd trouwen. Zij wonen vaker ongehuwd samen of kiezen voor het geregistreerd partnerschap. Hierdoor bestaat de groep echtparen voor een steeds groter deel uit stellen die al decennialang getrouwd zijn. Dat drukt het echtscheidingscijfer omdat echtparen die langer bij elkaar zijn minder vaak scheiden.
Ook nieuw gesloten huwelijken stabieler
Ook nieuw gesloten huwelijken eindigen de laatste jaren iets minder vaak in een echtscheiding. Van de echtparen die in 2010 trouwden, was minder dan 16 procent binnen tien jaar uit elkaar. De piek van het aandeel huwelijken dat binnen tien jaar strandde (18 procent) lag bij huwelijken gesloten in 1990. In de decennia daarvoor nam dit aandeel juist snel toe.
Dat huwelijken gesloten na 1990 steeds wat minder vaak eindigen in een echtscheiding, kan deels worden verklaard doordat steeds minder mensen voor hun 25e trouwen. Het risico op een scheiding is namelijk beduidend hoger als mensen op jongere leeftijd trouwen.