Zij worden door Stichting Sanquin bloedvoorziening permanent uitgesloten als donateur. Het College voor de Rechten van de Mens oordeelt dat permanente uitsluiting leidt tot discriminatie van homoseksuele en biseksuele mannen.
Bovendien blijkt uit onderzoek door de Universiteit van Maastricht en Sanquin dat permanente uitsluiting niet langer noodzakelijk is voor de veiligheid van het bloed. Reden dus om het donorselectiebeleid aan te passen.
Sanquin is verantwoordelijk voor de bloedvoorziening in Nederland. Om de kwaliteit van het bloed te waarborgen hanteert Sanquin een streng selectiebeleid. Op basis van dit beleid worden mannen die seksuele contacten hebben of hebben gehad met mannen uitgesloten als bloeddonor.
Volgens Sanquin geldt voor deze groep een verhoogd besmettingsrisico met ernstige bloedoverdraagbare infecties, zoals hiv. Een homoseksuele man die graag bloed wil geven vindt dat Sanquin hem met het beleid discrimineert.
Het College onderzocht in deze zaak of permanente uitsluiting nog steeds noodzakelijk is voor de veiligheid van bloedproducten. De gevolgen van het toedienen van besmet bloed zijn heel ernstig voor de ontvanger.
Toch maakt recent onderzoek van de Universiteit Maastricht en Sanquin duidelijk dat permanente uitsluiting van mannen die seks hebben of hebben gehad met mannen als bloeddonor niet langer noodzakelijk is voor de veiligheid van bloedproducten. Het beleid van Sanquin kan dan ook niet meer worden gerechtvaardigd.
Op het moment dat Sanquin de man uitsloot als bloeddonor, kon de stichting dit al vermoeden. Daarom oordeelt het College dat Sanquin de man discrimineert door hem permanent uit te sluiten als bloeddonor.