Meer angst en stress na schietincident Alphen

Zij kregen meer angstremmende en kalmerende middelen voorgeschreven. Slechts een kleine groep werd behandeld voor een posttraumatische stressstoornis, zo blijkt uit een publicatie van onderzoekers van het NIVEL in het Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde.

Kort na 12.00 uur op zaterdag 9 april 2011 schiet een 24-jarige man zes mensen dood en brengt er 16 ernstige verwondingen toe in een winkelcentrum in Alphen aan de Rijn. De NIVEL-onderzoekers keken naar gezondheidseffecten bij getroffenen, getuigen, naasten en omwonenden, omdat bekend is dat rampen en andere calamiteiten veel stress en spanning kunnen veroorzaken. Hierdoor kunnen zowel psychische problemen als lichamelijke klachten optreden, waarmee de meerderheid op enig moment naar de huisarts gaat.

Posttraumatische stressstoornis
De onderzoekers brachten de hulpvraag bij Slachtofferhulp Nederland, de geestelijke gezondheidszorg en het maatschappelijk werk in kaart, en ze bestudeerden de gezondheid en het zorgtraject in de huisartsenpraktijk van 161 getroffenen, getuigen en naasten, en 115 omwonenden in het jaar voor en na het schietincident. Deze gegevens waren geanonimiseerd. Het aantal psychische en psychosociale problemen (vooral angst en stress) bij getroffenen, getuigen en verwanten nam in het jaar na het schietincident sterk toe, met name in het eerste kwartaal. Zij kregen meer angstremmende en kalmerende middelen voorgeschreven. Een klein aantal was onder behandeling vanwege een posttraumatische stressstoornis.

Natuurlijke veerkracht
“Na drie maanden neemt het huisartsbezoek weer af. Veel mensen zijn zelf veerkrachtig genoeg om te herstellen. Dat blijkt ook uit de wetenschappelijke literatuur hierover”, stelt NIVEL-programmaleider Joris IJzermans. “Zoals na andere rampen en incidenten in Nederland leveren cijfers die via zorgverleners zijn verkregen een goed inzicht in hoe het getroffenen na een ramp vergaat. Deze cijfers geven niet alleen de zorgverleners, maar ook betrokken autoriteiten de mogelijkheid om de nazorg te optimaliseren.”