vrijdag, 28. februari 2014 - 17:42 Update: 03-07-2014 0:41

Hugo Brandt Corstius (78) was een veelzijdige hoogleraar

Foto van boek bladeren | Archief EHF
Foto: Archief EHF
Amsterdam

De op 29 augustus 1935 in Eindhoven geboren Hugo Brandt Corstius is vrijdag in Amsterdam op 78-jarige leeftijd overleden. Dit heeft de familie van de Nederlandse schrijver vrijdag bekendgemaakt.

Op vrijdag 28 februari 2014 is Hugo Brandt Corstius overleden. ‘Brandt Corstius was wiskundige, taalkundige, informaticus, essayist, hoogleraar Nederlands en niet in de laatste plaats: columnist’, zo meldt de Koninklijke Bibliotheek (KB) in Den Haag vrijdag.

Hij was één van de zeldzame Nederlandse publicisten die zich zowel in de alfa- als in de bètawetenschappen manifesteerden. Hij schreef talloze boeken over uiteenlopende onderwerpen.

Zijn bekendste taalboek is Opperlandse taal- & letterkunde uit 1981, waarin hij de regels van het Nederlands op zijn kop zette en de mogelijkheden van taal en vorm liet zien.

Columnist
Als columnist, verhuld achter pseudoniemen als Piet Grijs en Stoker, was Brandt Corstius meedogenloos. Zijn scherpe aanvallen leidden er zelfs toe dat in 1985 minister van cultuur Elco Brinkman weigerde de P.C. Hooftprijs aan Brandt Corstius uit te reiken, een in Nederland ongekende politieke ingreep in het vrije pers- en kunstwezen.

In de jaren zeventig voerde Brandt Corstius een felle strijd tegen de criminoloog Wouter Buikhuisen, wiens carrière mede daardoor de facto werd beëindigd.

Wetenschap
Hugo Brandt Corstius werd op 29 augustus 1935 geboren in Eindhoven. Hij ging daar naar het gymnasium en studeerde na zijn eindexamen in 1953 wiskunde, filosofie en algemene taalwetenschap in Amsterdam (UvA).

Na zijn afstuderen begon hij aan een wetenschappelijke carrière als taalkundig medewerker van het Mathematisch Instituut van de Amsterdamse universiteit. Brandt Corstius zou zijn leven lang als academicus werkzaam blijven op het kruisgebied van alfa en bèta, van taal en wiskunde.

De opkomende computerkunde en informatica hadden daarom ook zijn grootste interesse. In 1970 promoveerde hij op het proefschrift Excercises in computational linguistics.

Hij deed pogingen om met de nieuwe computertechniek poëzie te schrijven. Tot 1996 werkte Brandt Corstius voor de vakgroep Neerlandistiek van de UvA. Daarnaast bekleedde hij leerstoelen Automatische Informatieverwerking in Rotterdam en Neerlandistiek in Parijs.