OM eist 20 jaar cel in zaak Spong

Na een zorgvuldig opgebouwde bewijsvoering kon hij niet anders dan concluderen dat de vrouw door een misdrijf om het leven is gebracht en dat de 43-jarige verdachte hiervoor verantwoordelijk is.

Doodsoorzaak
De bewijsvoering was niet makkelijk omdat de doodsoorzaak niet onomstotelijk is komen vast te staan. De voorzichtige conclusie van het NFI was verstikking. Een tweede patholoog kwam terug op zijn aanvankelijke verklaring dat de bloedingen eerder zouden passen bij een val dan bij een klap. En ook hij kan geen doodsoorzaak aantonen en geeft geen contra-indicaties voor verstikking.

Op basis van het tactische onderzoek door de recherche komt de officier zonder meer tot de overtuiging dat de verdachte zijn vriendin en hun kind heeft vermoord. Al gelijk op de dag zelf is er twijfel.

Buurtbewoners horen die ochtend een heftige ruzie, de ambulancemedewerkers verbazen zich over de ‘vertoning' die de verdachte opvoert en de Forensische Opsporing vindt dat de situatie zoals ze die aantreffen niet past bij een val van de trap.

Deze aanvankelijke twijfel leidde tot een uitgebreid rechercheonderzoek. De resultaten hiervan sloten niet alleen andere scenario's uit en maakten het bewijs tegen de verdachte steeds sterker. En telkens als de verdachte met nieuw bewijs werd geconfronteerd, stelde hij zijn verklaringen bij.

Bewijslast
Tijdens de zitting noemde de officier: de verklaringen over de heftige ruzie om 8.15 uur die dag; de weggefrommelde, bebloede onderbroek en t-shirt waarin de verdachte ten tijde van de ruzie is gezien; de bloedsporen op diverse plaatsen in het huis en in de auto van verdachte; de werklaptop die op de ochtend van de moord niet op het werk aangaat maar via het thuisnetwerk van verdachte; de zoektermen ‘nek breken' en ‘How to kill someone and leave no trace' in de computers van de verdachte; het ontbreken van een veegspoor terwijl de verdachte had verklaard het lichaam te hebben verplaatst; de conference call die iets na 10.00 uur plaatsvindt, volgens de verdachte eerst op het parkeerdek van zijn werk, daarna tijdens een rit, maar die volgens het onderzoek moet zijn gevoerd in de directe nabijheid van zijn woning; de bluetooth- en slagboomgegevens die aantonen dat hij pas om 10.31 zijn huis verlaat en niet om 9.00 uur en een tussenrit naar zijn werk laten zien, waar verdachte niet over verklaart; en de verklaring van een getuige die de verdachte vier weken na de dood van Vivica hoort zeggen ‘stikken is de minst erge manier van doodgaan' terwijl op dat moment nog niets bekend is over de doodsoorzaak.

Deze opeenstapeling van bewijzen leidde tot de overtuiging dat de verdachte zich schuldig heeft gemaakt aan de moord op zijn vriendin en haar ongeboren kind. Een dubbele moord, waarmee de ouders van Vivica tegelijkertijd hun enig kind en kleinkind hebben verloren.

Naast een gevangenisstraf voor de duur van 20 jaar, eiste de officier ook dat de vordering van de benadeelde partij voor een bedrag van 74.000 euro wordt toegewezen.