Waarom eigenlijk niet, vragen veel ouders zich natuurlijk meteen af. Het helpt ouders uiteindelijk namelijk niet. Of ze geven hun kind een te grote verantwoordelijkheid. Of ze houden het kind klein. 'En dit is nu precies waar de crux zit', aldus Zeina Bassa-Dafesh van VeiligheidNL.
Bassa-Dafesch: 'Je wilt kinderen hun verantwoordelijkheidsgevoel juist stimuleren. Hierdoor krijgen ze ook meer zelfvertrouwen. Uit het zicht spelen is een van de manieren.'
En niet onbelangrijk: leren ze zelf met risico’s om te gaan. Dit hebben kinderen nodig, om juist (later) met tegenslagen om te kunnen gaan.
'Daarnaast creëert het ook schijnveiligheid', aldus Bassa-Dadesch. 'Een kind is met een tracker niet per se (volledig) veilig. Ouders moeten zich hiervan bewust zijn en zich ook realiseren dat ze niet alles op deze manier kunnen controleren.'
Het is volgens Bassa Dafesch veiliger om te vertrouwen op je eigen zintuigen dan op een tracker. 'Ga af en toe kijken bij je kind, maak afspraken met je kind en praat over de mogelijke consequenties. Vertrouwen en communicatie tussen ouders en kinderen zijn essentieel. Dat zijn ook de veiligere manieren.'