Meestal hebben ze alles achter zich moeten laten en komen ze na een vaak gevaarlijke vlucht met hun schamele bezittingen aan in landen als Colombia, Peru en Ecuador, maar ook op Aruba en Curaçao. “De mensen uit Venezuela worden aan hun lot overgelaten. We horen vreselijke verhalen van mensen die geen toekomst voor zich zien en na een barre tocht vol gevaar nu een veilige plek zoeken om tijdelijk hun bestaan op te bouwen,” aldus Marieke van Schaik, directeur van het Rode Kruis.
Het Internationale Rode Kruis heeft zijn budget voor de hulpverlening in Venezuela en voor de vluchtelingen uit Venezuela in Zuid-Amerika verdubbeld. Samen met het lokale Rode Kruis richt de hulporganisatie zich in Venezuela met name op medische zorg: verschillende ziekenhuizen worden ondersteund door het trainen van personeel en het leveren van medische apparatuur en medicijnen.
Zo’n 3 miljoen mensen hebben intussen Venezuela verlaten en dagelijks vertrekken nog altijd duizenden mensen uit het land. Nu al is sprake van de grootste stroom vluchtelingen ooit in Zuid-Amerika. Onderweg staan vluchtelingen bloot aan gevaren als uitbuiting, geweld of seksueel misbruik, gaf een derde van de vluchtelingen aan die bijvoorbeeld naar Brazilië waren gegaan. Het Rode Kruis maakt zich grote zorgen over de overlevingsstrategieën van de vluchtelingen. Ook bij aankomst op een andere bestemming zijn de mensen vaak aangewezen op prostitutie of kinderarbeid om te overleven. “Wij vinden dat iedereen recht heeft op menselijke waardigheid, bescherming tegen geweld en uitbuiting en hulp om te kunnen overleven. Daarom helpen wij deze mensen, maar de hulpverlening staat onder druk, omdat er geen aandacht is voor deze vergeten groep mensen en de fondsenwerving moeizaam verloopt. Heel frustrerend,” zegt Van Schaik.
“Zwak en uitgedroogd”
De Venezolanen die hun land hebben verlaten, hebben na hun vlucht allereerst schoon drinkwater, voedsel en onderdak nodig. Ook verleent het Rode Kruis medische zorg: “We verlenen in de verschillende landen eerste hulp aan de mensen die zijn gevlucht. Vaak hebben ze een barre tocht van dagen achter de rug en zijn ze zwak en uitgedroogd als ze aankomen. Ook geven we psychosociale hulp en helpen we hen het contact met hun familie te herstellen met wie ze tijdens hun tocht vaak het contact zijn verloren,” aldus Van Schaik. “Het gaat echt om de eerste opvang en noodhulp, terwijl er eigenlijk veel meer nodig is.”
Om de hulpverlening in Venezuela en omringende landen te blijven verlenen, heeft het Rode Kruis tientallen miljoenen nodig. De organisatie hoopt dat Nederland bereid is te geven op Giro 5125 (IBAN NL02 INGB 0000 0051 25) voor de Venezolanen die onze hulp hard nodig hebben.