Anne Frank is dertien jaar als zij op 6 juli 1942 moet onderduiken voor de nazi’s. Gedurende de onderduik schrijft Anne in haar dagboek. Ze herleest haar dagboekaantekeningen, brengt verbeteringen aan en krast woorden en zinnen door. In haar eerste, rood-geruite dagboek zijn twee hele pagina’s afgeplakt met bruin gompapier.
Tijdens een regulier onderzoek naar de conditie van de dagboeken van Anne Frank in 2016 worden ook de afgeplakte pagina’s gefotografeerd. Dankzij fotobewerkingstechnieken kan de tekst worden ontcijferd. De teksten die vandaag voor het eerst openbaar zijn gemaakt, staan niet op zichzelf. Ze maken deel uit van de dagboekaantekeningen waarmee Anne Frank op 12 juni 1942 is begonnen. De ontsloten teksten worden meegenomen in het wetenschappelijk onderzoek dat de Anne Frank Stichting sinds 2010 samen met het Huygens ING verricht naar de dagboeken van Anne Frank en haar ontwikkeling als schrijfster.
Otto Frank heeft in zijn testament de dagboeken van zijn dochter Anne nagelaten aan het NIOD c.q. de Staat der Nederlanden. De dagboeken zijn in bruikleen gegeven aan de Anne Frank Stichting en worden permanent tentoongesteld in het Anne Frank Huis.
'Anne Frank schrijft op ontwapenende wijze over seksualiteit. Zij is, zoals iedere puber, nieuwsgierig naar dit onderwerp. Ook op andere, niet afgeplakte pagina’s schrijft zij erover. Gezien het grote publieke en wetenschappelijke belang hebben wij samen met het NIOD en het Huygens Instituut besloten deze teksten openbaar te maken en te delen met de wereld. Ze brengen ons nog dichter bij het meisje en de schrijfster Anne Frank', aldus Ronald Leopold, algemeen directeur Anne Frank Stichting.
Privacyschending?
Het is echter nog maar de vraag of Anne hier hetzelfde over zou hebben gedacht vraagt de redactie van BlikopNieuws zich af. Ze heeft naar alle waarschijnlijkheid immers zelf de twee pagina's afgeplakt. Het dagboek was voor de 13-jarig Anne, net als voor zoveel meisjes, een veilige manier om al haar gevoelens en geheimen aan toe te vertrouwen met het idee dat het alleen voor haar eigen ogen bestemd was en niemand anders. De teksten die ze op de twee afgeplakte pagina's had geschreven wilde zij zelf onleesbaar maken en dat heeft ze ook gedaan. Inhoudelijk voegen de nu openbaar gemaakte teksten niet eens veel toe maar lijkt wel de enige overgebleven privacy, die zij dacht te hebben, op deze manier nu wel geschonden.
Waar een meisje van die leeftijd bang voor is: dat ze precies dat lezen wat jij niet wilt. Is nu bij #AnneFrank gebeurd, zoveel jaar na dato. Ik vind het erg. Twee afgeplakte pagina's van dagboek Anne Frank ontcijferd /via @NOS https://t.co/s4FTE6uxng
— margriet vroomans (@MVroomans) 15 mei 2018
Dus een tienermeisje wil niet dat iemand zou lezen wat zij op twee pagina's schreef, maar we onthullen dat toch omdat zij 'een icoon is waarvan je alles wilt weten'. Ik vind dat dus echt niet kunnen. Shame. #AnneFrank
— Ronald Buitelaar (@RonaldBuitelaar) 15 mei 2018
Dus je plakt een paar pagina’s in je dagboek heel bewust af, en vervolgens wordt het driekwart eeuw later doodleuk alsnog gepubliceerd... #AnneFrank https://t.co/1xoXDo7COu
— Jur Peppels (@JurPeppels) 15 mei 2018
Grappig dat ik me nu pas realiseer, dat het snuffelen in het Dagboek van Anne Frank ongelooflijk onbeschoft is. Een dagboek is immers strikt persoonlijk. Natuurlijk heeft het kleinnood grote educatieve en historische waarde, maar had Anne het gewild? Ik betwijfel het. #AnneFrank
— Superjan (@superjan) 15 mei 2018