In 2007 krijgt Lia Breed, oud-politieambtenaar, te horen dat ze ernstig COPD heeft. Door de ziekte moet Lia net voor haar pensioen stoppen met werken. In de documentaire laat regisseur Nina de Vriendt (De Haaien) zien hoe Lia’s leven er nu uitziet. Inmiddels heeft Lia een longcapaciteit van nog maar 23 procent. Het gevolg is dat simpele alledaagse handelingen, zoals traplopen, schoonmaken en aankleden, niet of nauwelijks meer gaan. Door de beperkte longcapaciteit heeft Lia veel last van ernstige benauwdheid: ‘Je weet niet waar je de lucht vandaan moet halen. Je begint te zweten, heel erg te zweten, want je krijgt geen lucht naar binnen.’
Kracht
Dat Lia zich continue zo benauwd voelt is vreselijk en ze wil dan ook graag dat dit anderen niet overkomt. Om de jeugd te waarschuwen tegen de schadelijke gevolgen van roken, zet Lia zich nu in om te voorkomen dat kinderen gaan roken. Onder andere door te participeren in een mogelijke rechtszaak tegen de tabaksindustrie. Ondanks haar ziekte gaat Lia niet bij de pakken neerzitten en geniet ze van de kleine dingen. Zo zie je haar in de documentaire samen met haar vriendinnen in het bos: haar vriendinnen op de fiets en Lia in haar scootmobiel in het midden. ‘Je kan wel in de put gaan zitten, maar daar schiet je niks mee op. Met positiviteit bereik je een heleboel’, aldus Lia.
Onzichtbaar
In Nederland leven ruim 600.000 mensen met COPD en jaarlijks komen daar maar liefst 60.000 mensen bij. De ziekte is ongeneeslijk: elk jaar overlijden er 7.000 mensen aan COPD. De World Health Organization voorspelt dat COPD in 2030 doodsoorzaak nummer 3 is in de wereld. Longfonds directeur Michael Rutgers: “Ondanks deze cijfers, zijn veel mensen onbekend met deze chronische aandoening. Lia geeft met deze film een gezicht aan deze ziekte. We hopen dat deze documentaire helpt om meer begrip te kweken voor COPD.”
De film is vanaf woensdag 15 november, Wereld COPD-dag, te hier zien.