En dat is: een bedrijf kan nog zo’n goede reputatie hebben, nog zo’n rijke geschiedenis bezitten of zelfs onderdeel zijn van het Nederlandse culturele erfgoed, maar elke firma die zijn onlinebeleid niet op orde heeft is vroeg of laat de pineut.
Media als Facebook, Twitter, WhatsApp en LinkedIn eisen immers een steeds groter deel van de tijd van mensen op. Wil een bedrijf (potentiële) klanten bereiken, dan moet het gaan zitten waar de klanten ook zijn: op social media dus. V&D begreep dat niet, en dacht dat ze wel genoeg deden met alleen een website en webshop.
Dat bleek een misrekening: nu de bulk van het internetverkeer zich verplaatst van het ‘web’ naar de ‘social media’, kan een bedrijf eigenlijk ook niet anders dan die uitstroom volgen. Wie dat weigert en achterblijft, gaat ten onder.
Het warenhuis van weleer redde het dus niet, maar er komen nu wel steeds meer bedrijven die het wél begrepen hebben. Eén daarvan is Drukland, een leverancier van verschillende vormen van drukwerk. Iedere dag laat de drukkerij aan duizenden volgers op Twitter, Facebook en LinkedIn weten wat voor aanbiedingen er zijn, worden kortingsacties aangeprezen en speelt men zelfs in op zaken als Kerstmis door mensen ideeën te geven omtrent het versieren en opleuken van de feestdagen.
Het meest directe contact dat de drukkerij legt met diens klanten verloopt echter via WhatsApp. Mensen worden aangespoord een bepaald telefoonnummer aan hun contacten toe te voegen, om zo snel en één-op-één te kunnen praten over bestellingen.
Behalve Drukland ontdekken nu ook tal van andere bedrijven de mogelijkheden van social media, zelfs wanneer hun specifieke branche niet direct iets te maken lijkt te hebben met internet of technologie. Want de moderne consument ziet dat anders: smartphones en social media zijn overal, en hebben dus wel degelijk met alles iets te maken. De conclusie kan zodoende alleen maar luiden dat slechts de ondernemingen die zich die mindset eigen willen maken, nog toekomst hebben.