'Gemeenten maken te weinig werk van ondersteuning bij het zelfstandig wonen. Informatie over de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) vanuit gemeenten is vaak slecht vindbaar, onduidelijk en soms ronduit misleidend', aldus de ANBO.
Vandaag, de dag dat er in de Tweede Kamer over de Wmo wordt gesproken, publiceert seniorenorganisatie ANBO een rapport over de Wmo-uitvoering in tachtig gemeenten. Liane den Haan, directeur-bestuurder van ANBO: 'Elf maanden na de invoering van de nieuwe Wmo laat de uitvoering te wensen over. De communicatie van een flink aantal gemeenten krijgt een dikke onvoldoende.'
Vinger aan de pols
ANBO heeft de balans opgemaakt bij 80 gemeenten van verschillende grootte uit alle Wmo-regio's. Na het onderzoek ‘Vinger aan de pols’ is ANBO volgens Den Haan 'teleurgesteld en verontwaardigd'. 'Onderzoek naar je persoonlijke situatie en mogelijkheden moeten centraal staan als je een beroep wilt doen op de Wmo. Is dit een gesprek bij je thuis, wie mag je erbij hebben, wat is het doel en hoe weet je wat de uitkomst is? Slechts een derde (33%) van de gemeenten geeft hier duidelijke informatie over!'
Standaardbrieven gemeenten
Standaardbrieven die gemeenten sturen over wijziging van de huishoudelijke hulp zijn in onbegrijpelijke taal geformuleerd. 'Zelfs deskundigen begrijpen de inhoud niet en veel relevante informatie ontbreekt. Dat geldt ook voor woningaanpassingen: drie op de vier (75%) van de gemeente hanteren complexe en zeer strikte criteria.
Misleidende communicatie naar inwoners
'Soms is informatie van gemeenten niet alleen vaag maar ronduit misleidend,' vervolgt Den Haan. Een voorbeeld is informatie over cliëntondersteuning die men bij het keukentafelgesprek kan krijgen: 44% van de gemeenten noemt uitsluitend één organisatie als mogelijkheid voor cliëntondersteuning. 'Inwoners weten dan niet dat ze ook zelf een deskundige kunnen uitkiezen om hen in het gesprek met de gemeenten bij te staan, zoals een lokale welzijnsorganisatie.'