Eén van de drie borden is een blauw majolica bord met een afbeelding van een vogel. Dit is een zeldzame vondst. Zelfs onder de 30.000 voorwerpen in het Nationaal Scheepsarcheologisch Depot in Lelystad is geen vergelijkbaar bord aanwezig.
Naast het blauwe majolica bord, dat in Haarlem is geproduceerd, is ook een faience bord opmerkelijk te noemen. Op dit bord is een stukje tekst leesbaar: "maer en bort van porseleijn" en het cijfer "3". Het gaat om een bord uit een serie van zes, elk met een eigen stukje tekst, waarin aangeraden wordt om aardewerk borden te gebruiken in plaats van tinnen borden. Deze borden moesten geschuurd worden, terwijl aardewerk alleen maar hoefde te worden afgewassen.
Ook is een deel van de kombuis in het schip aangetroffen, bestaande uit een stookplaats van gietijzeren haardplaten met daaraan vastgekoekt een treeft (rooster voor pannen) en een vuurtang. Witte tegeltjes met blauwe decoratie en gele IJsselsteentjes met mortel maken eveneens deel uit van de stookplaats. Aan de onderkant van de haardplaat is een complete tinnen kan vastgekoekt.
Het vrachtschip, met een lengte van bijna 20 meter, is aan stuurboord tot aan de bovenkant van het boord compleet bewaard gebleven. Dit biedt de unieke kans om de constructie daarvan te documenteren. Het schip ligt zijdelings overgeheld in de bodem. De zijkant van het schip aan bakboord is naar binnen gevallen over de rest van het schip heen. Samen met andere losgeraakte scheepsdelen lijkt de bovenkant van de vindplaats op een chaotisch Mikado spel. Deze ligging was een verrassing voor de onderzoekers, die eerder vermoedden dat het schip als een pizza calzone dubbelgevouwen lag.