‘Het is een zeer ernstige zaak’, zegt Jaap de Bie, campagneleider FNV Schiphol. ‘Er zijn in dit geval zelfs wapens gevonden bij de werknemer begrijp ik. Dus hier is echt sprake van zware criminaliteit. Bewezen is dat onzekere contracten en lage lonen het risico op criminaliteit vergroten. Dus zo lang de werkgevers geen vaste contracten geven en niet iedereen een leefbaar loon krijgt is dat vragen om problemen.’
Werknemers moeten waardering voelen
De vakbond vindt dat Schiphol en de luchtvaartmaatschappijen de hand in eigen boezem moeten steken. Dit is het uitgelezen moment om ervoor te zorgen dat werknemers zich gewaardeerd voelen. Die waardering zal dan sneller wederkerig zijn. ‘We zeggen niet dat er daarmee dan nooit meer iets gebeurt, maar de kans op criminele infiltratie wordt dan wel een stuk kleiner’, aldus De Bie.
Rapporten waarschuwen voor ondermijning
Er zijn al eerder rapporten verschenen die waarschuwen voor het risico van criminele ondermijning. Zo blijkt uit onderzoek in opdracht van de gemeente Haarlemmermeer dat criminelen gebruik maken van mensen met een Schipholpas die werken in bijvoorbeeld de schoonmaak, bagageafhandeling, catering en onderhoud. In het rapport worden specifiek de ongunstige arbeidsvoorwaarden als risicofactor genoemd.
Verleiding is te groot
Ook concluderen de onderzoekers dat de lonen laag zijn en dat de criminaliteit daarom aanlokkelijker is. De werknemers verrichten zwaar werk tegen een laag uurtarief. Omdat het uurloon rond het minimumloon zit is de verleiding groot om het inkomen aan te vullen met criminele activiteiten. Daarnaast hebben uitzendkrachten minder binding met het bedrijf dan vaste medewerkers.
Verantwoordelijkheid nemen
‘We roepen Schiphol en de werkgevers op om hun verantwoordelijkheid te nemen’, vervolgt De Bie. ‘In de aanpak van ondermijning lijkt nu de focus te liggen op voorlichting en bewustwording, maar er moet nadruk komen op arbeidsvoorwaarden. Werkgevers moeten in samenspraak met vakbonden lonen verhogen en Schiphol kan in de aanbestedingen afspraken maken over een leefbaar loon en onbepaalde tijdcontracten.’