Onderzoek
Op 4 mei 2019 wordt het levenloze lichaam van een 56-jarige vrouw in de Scheveningse Bosjes in Den Haag gevonden. Zij is door tientallen messteken om het leven gebracht terwijl zij haar hondjes uitliet. Drie dagen later treffen wandelaars op de Brunsummerheide in Brunssum de lichamen van een 63-jarige vrouw en een 68-jarige man aan. Ook zij zijn door messteken om het leven gebracht.
Verband
Als snel blijkt er een verband tussen de moorden. Op 8 mei bericht de politie dat Thijs H. wordt gezocht voor de moorden op de Brunsummerheide en in de Scheveningse bosjes. Hij kwam bij de politie in beeld door een melding van de Mondriaan Kliniek in Maastricht. De verdachte wordt diezelfde avond nog aangehouden. Eind augustus wordt hij ter observatie in het Pieter Baan Centrum opgenomen.
‘Opdrachten en berichten in codetaal’
In eerste instantie ontkent verdachte dat hij verantwoordelijk is voor de dood van de drie personen, maar vlak voor de eerste zitting op 16 augustus, legt hij een bekennende verklaring af bij de politie. Gedurende het hele verdere proces geeft verdachte aan dat hij ‘opdrachten of berichten in codetaal’ kreeg om mensen te vermoorden. Hij is bereid mee te werken aan het onderzoek in het Pieter Baan Centrum. Volgens deskundigen van het Pieter Baan Centrum blijkt uit dat onderzoek dat Thijs H. volledig ontoerekeningsvatbaar was.
Visie OM
Voor het Openbaar Ministerie is die ontoerekeningsvatbaarheid altijd twijfelachtig geweest in het proces. Het beeld dat het PBC kreeg was onvolledig; zij hadden nog niet het hele dossier. Ook wordt getwijfeld aan de betrouwbaarheid van het verhaal van de verdachte en dat van zijn familie. Er zijn namelijk geen objectieve gegevens die dat verhaal bevestigen. Het PBC had dus niet alleen een incompleet verhaal, maar in onze ogen ook een onbetrouwbaar verhaal. Bovendien heeft verdachte op zijn minst zelf de hand gehad in het ontstaan van een eventuele psychose, omdat hij ondanks waarschuwingen veelvuldig drugs gebruikte en medicatie gebruikte die hem niet was voorgeschreven door een arts.
Fikse eis
Dit leidde tot de fikse eis die dinsdag tijdens het requisitoir werd uitgesproken. De officieren van justitie zijn van mening dat verdachte verminderd ontoerekeningsvatbaar was ten tijden van de moorden. ‘Zijn psychische toestand was verre van gezond. Daarnaast is die toestand, in onze ogen, ook te danken aan zijn eigen toedoen door het gebruik van drugs en medicatie. We gaan niet voor de maximale straf, want die zou passend zijn voor drievoudige moord, maar gezien de combinatie van zijn verminderde ontoerekeningsvatbaarheid, de gruwelijkheid van de manier waarop hij de daden heeft gepleegd en het leed dat hij de nabestaanden heeft aangedaan, voor een celstraf van 24 jaar en tbs met dwangverpleging.’ Naast de eis verzoekt het OM de rechter de vorderingen van de nabestaanden en een schadevergoedingregeling toe te wijzen.
Uitspraak 30 juli
Woensdag is de laatste zittingsdag van de inhoudelijke behandeling. Op 30 juli sluit de rechter het onderzoek en doet aansluitend uitspraak.