Nachtmerrie
Op 17 juli 2018, in het holst van de nacht, bellen twee mannen aan bij een woning in Zaandam, waar een gezin met twee dochters woont. De mannen dragen politie-uniformen en gebruiken een ‘jammer’, die het telefoon- en internetverkeer rond de woning verstoort, zodat de bewoners niemand kunnen alarmeren. Bij het zien van de politieagenten aan zijn deur, doet de bewoner nietsvermoedend open.
De officier van justitie in het requisitoir: ‘’Dan gebeurt wat je niet voor mogelijk wilt houden. De politie is de politie niet. Het behoeft geen toelichting dat dit niet alleen een zeer angstaanjagende ontdekking is, in de wetenschap dat je kinderen een kamer verderop liggen en gevaar lopen, maar dat het ook zeer schokkend is als je er niet op kunt vertrouwen dat mensen in politie-uniform daadwerkelijk politie zijn. Dan wordt een wezenlijk fundament van onze rechtsstaat aangetast.’’
Meldkamer
De mannen stormen naar binnen en binden de bewoner vast met handboeien. Ze dragen vuurwapens waarmee ze het slachtoffer bedreigen. Ze vragen om geld. Ook zijn vrouw en dochters ontkomen niet aan het geweld: zij worden in hun slaapkamers overvallen door de nepagenten, de vrouw krijgt een wapen tegen haar hoofd en er wordt gevraagd naar sieraden en geld. De vrouw weet uiteindelijk te ontkomen en belt 112. ‘’Als de meldkamermedewerker meerdere keren herhaalt dat de bewoners moeten opendoen om de agenten binnen te laten, vraagt één van de slachtoffers op de achtergrond: is het écht de politie? Een logische vraag gezien de situatie, maar bijzonder schrijnend’’, aldus de officier.
Bewijs
Verdachten hebben niet of nauwelijks willen verklaren en beroepen zich op hun zwijgrecht. De bewijsmiddelen, waarop de verdenking tegen de verdachten is gebaseerd, bestaan echter uit technische, harde, vastgelegde gegevens. Data, zoals telecom- en zendmastgegevens, die aantonen dat verdachten rondom de woning in Zaandam zijn en veelvuldig onderling telefonisch contact hebben. GPS-data uit de boardcomputer van de auto waarmee verdachten vluchtten. Forensisch bewijs, zoals het DNA-materiaal van één van de verdachten, dat op de in de woning achtergebleven ‘jammer’ is aangetroffen. Ook stelt de forensische opsporing een schoenspoor veilig dat van één van de verdachten blijkt te zijn. In de ogen van het OM voldoende bewijs dat verdachten de gewelddadige en gewapende woningoverval hebben gepleegd.
Berekenend
Volgens de officier van justitie is hier sprake van een tot in de puntjes geplande woningoverval. Dat verdachten planmatig te werk gingen blijkt bijvoorbeeld uit het meenemen van handboeien en de jammer, bedoeld om te voorkomen dat de slachtoffers alarm konden slaan. De officier hekelt bovendien het motief: ‘’Verdachten hebben enkel oog gehad voor hun eigen financieel gewin. Het welzijn van de slachtoffers is daaraan volledig ondergeschikt gemaakt’’. Daarbij moet worden opgeteld het feit dat de overvallers politie-uniformen droegen en dat zij daarmee doelbewust misbruik hebben gemaakt van het vertrouwen dat de bewoners hebben in de politie. Tot slot speelt het vuurwapengebruik een rol: verdachten hebben het wapen op de hoofden van hun slachtoffers geplaatst, in hun eigen huis, hun eigen slaapkamer.
De officier eist tegen twee verdachten 8 jaar gevangenisstraf voor het medeplegen van de gewelddadige en gewapende woningoverval. Tegen de man van 28 jaar wordt 3 jaar geëist voor medeplichtigheid aan dit feit.
De rechtbank doet vermoedelijk over twee weken uitspraak.