De verdachte reed in Uden over een rotonde en sloeg rechtsaf. Bij het verlaten van de rotonde kwam hij in botsing met de fietser waardoor de man op de fiets viel. Later is de fietser aan zijn verwondingen overleden.
Verkeersfout
Volgens de rechtbank heeft de verdachte een verkeersfout begaan. Hij had de fietser die rechtdoor ging voorrang moeten geven. Naar eigen zeggen heeft hij de fietser op geen enkel moment gezien. Vast is komen te staan dat de spiegels van zijn vuilniswagen niet goed waren afgesteld. Het is aan de verdachte te wijten dat hij de fietser niet in zijn spiegels heeft opgemerkt.
Volgens de officier van justitie had de verdachte een hogere mate van schuld, omdat hij ook handsfree belde op het moment van de aanrijding. Volgens de rechtbank is er echter geen bewijs dat de verdachte afgeleid was door het bellen. Daarom spreekt de rechtbank de verdachte vrij van dat onderdeel van de verdenking. De rechtbank komt op basis van het bewijs tot de bewezenverklaring van de lichtste mate van schuld, namelijk dat de verdachte aanmerkelijk onoplettend heeft gereden.
Bij het bepalen van de straf weegt de rechtbank onder meer mee dat de verdachte nooit eerder in aanraking is gekomen met justitie. De ernst en de gevolgen maken dat niet kan worden volstaan met een geldboete zoals de advocaat van de verdachte voorstelde. De rechtbank acht een maximale taakstraf op zijn plaats. De rijontzegging legt de rechtbank voorwaardelijk op om te voorkomen dat de verdachte opnieuw een verkeersfout begaat.