De 54-jarige verdachte heeft op zitting een bekennende verklaring afgelegd: hij had kinderporno in zijn bezit en hij heeft jonge meisjes aangezet tot het verrichten van seksuele handelingen via skype of andere media en nam deze handelingen regelmatig op. Hij deed zich hierbij voor als zijn 16-jarige zoon, zodat de meisjes niet in de gaten hadden dat ze te maken hadden met een volwassen man. Verdachte deed dit volgens zijn verklaring ter zitting, vanuit een bepaalde ‘nieuwsgierigheid’ en ‘de spanning van het opzoeken van het verbodene’. Verdachte heeft hierbij meerdere keren aangegeven dat deze nieuwsgierigheid nu vervuld is, dat hij spijt heeft van zijn handelen en dat hij van plan is om niet opnieuw de fout in te gaan.
Volgens de gezondheidspsycholoog die de man heeft onderzocht, kan geen pedoseksuele stoornis worden vastgesteld, maar valt deze ook niet uit te sluiten. Ook is er, gelet op het feit dat verdachte met zo’n 190 meisjes contact heeft gezocht, een grote kans op herhaling.
Nader onderzoek
Mochten de verdenkingen tot een veroordeling leiden, dan is het volgens de rechtbank vanuit maatschappelijk oogpunt van groot belang dat verdachte na het uitzitten van een eventuele (gevangenis)straf kan resocialiseren in de maatschappij zonder dat sprake is van een verhoogd risico om opnieuw in de fout te gaan. Hoewel verdachte er zelf van overtuigd is dat hij de knop kan omzetten en hij nu niet meer nieuwsgierig is naar dat wat hem ruim 5 jaar lang heeft gefascineerd, is de rechtbank hier niet van overtuigd.
De rechtbank acht van groot belang dat, voordat een eindvonnis in deze zaak wordt gewezen, vastgesteld wordt of verdachte lijdt aan een pedoseksuele stoornis en, mocht dit het geval zijn, of en in welke vorm dan behandeling nodig is. Het onderzoek wordt daarom heropend en verwezen naar de rechter-commissaris. Die kan, nadat verdachte daarover is gehoord, een klinische observatie van verdachte in het Pieter Baan Centrum opstarten. Alleen op deze manier kan duidelijkheid worden verkregen over de problematiek waar verdachtemee kampt, zodat recht wordt gedaan aan de slachtoffers en het risico op herhaling wordt beperkt.