Het rapport geeft verder een interessante inkijk in de chaos die na de inbezitneming van Fort Oranje heerste bij het bestuur. Geen enkele professionele beheerder bleek vervolgens bereid hun naam aan deze camping te verbinden zodat uiteindelijk het beheer in handen is gegeven aan de brandweercommandant. Interessant is dat na het ontstaan van grote beheer problemen op Fort Oranje het idee besproken is om NATO-prikkeldraad en wachttorens te gebruiken met inzet van militairen en permanente bewaking op en rondom het terrein.
Ook komt het onderzoek met de conclusie dat Fort Oranje onderdak verleende aan diegenen die elders waren afgewezen. ”Het was de regio, en feitelijk meer dan alleen de regio, die medeverantwoordelijk was voor het feit dat op Fort Oranje zich een gemeenschap van kansarmen en criminelen had genesteld.” De camping bood volgens het rapport nog een laatste “resort” voor mensen voor wie in veel gemeenten geen plaats meer was. Tot nu toe is de verantwoording van de overheden voor de situatie op Fort Oranje steeds ontkend.