Ernstige zaken
Minder dan de helft van de slachtoffers doet melding van de intimidatie. Ook zijn werknemers niet altijd op de hoogte van het beleid van de werkgever omtrent intimidatie op de werkvloer. FNV vicevoorzitter Kitty Jong: ‘De resultaten van ons onderzoek laten zien dat een strengere aanpak noodzakelijk is. Veel werknemers, vooral vrouwen, krijgen te maken met seksuele intimidatie op de werkvloer. Daar zitten ook zeer ernstige zaken tussen, echt onacceptabel.’
Gevolgen seksuele intimidatie
De meest voorkomende vorm van seksuele intimidatie op het werk is seksueel getinte grapjes: de helft heeft dit meegemaakt tijdens het werk (49%). Op de tweede plaats en derde plaats staan seksistische opmerkingen (38%) en seksueel getinte opmerkingen over het lichaam of uiterlijk (18%). 12% is ongewenst aangeraakt. Verkrachting of aanranding komt het minst vaak voor (2% in totaal). Voor een derde van alle slachtoffers had de intimidatie gevolgen, zoals bijvoorbeeld psychische klachten en vermindering van de kwaliteit van het werk. De meerderheid van hen vermijdt bepaalde situaties.
Vaak verandert er niets
Meer dan de helft (54%) van de slachtoffers heeft geen melding gedaan van de intimidatie. De voornaamste reden om dit niet te doen is om de relatie met collega’s niet te verslechteren. Op de tweede plaats staat dat men vreesde toch niet serieus genomen te worden. Bijna de helft van degenen die er melding van hebben gemaakt, voelt zich hierna beter behandeld door de werkgever (47%). Dit betekent dat er voor de overige 53% niets is veranderd, of dat de zaak is verslechterd. Dit is in strijd met wat er zou moeten gebeuren wanneer een werknemer melding maakt van intimidatie.
Slechts eenvijfde leidinggevenden grijpt in
In het onderzoek is gevraagd of men bekend is met het beleid van de werkgever omtrent seksuele intimidatie. 20% weet niet wat het beleid van de werkgever is op het gebied van seksuele intimidatie. De vertrouwenspersoon is met 43% het meest bekend, gevolgd door gedragsregels van de werkgever (30%) en een klachtenregeling (27%). Slechts 21% geeft aan dat leidinggevenden ingrijpen bij seksuele intimidatie. 16% geeft aan dat er voorlichting is gegeven. Aangezien al deze onderwerpen onderdeel zijn van de Inspectiemodule ISZW schieten bedrijven hierin duidelijk tekort.
Zelfregulering werkt niet
Kitty Jong: ‘Werkgevers moeten nu zelf beleid ontwikkelen en de Inspectie SZW controleert daarop. Het blijkt dat werknemers daar heel vaak niet van op de hoogte zijn en dat staat een effectieve aanpak in de weg. Zelfregulering werkt dus niet en werknemers zijn daar het slachtoffer van. Werkgevers moeten nu echt aan de bak om beleid te ontwikkelen en de Inspectie SZW moet hier beter op gaan handhaven. Time’s up!’