Zondag berichtte website NieuwWij over het initiatief om op 4 mei niet alleen oorlogsslachtoffers te herdenken, maar ook asielzoekers die zijn omgekomen bij hun oversteek over de Middellandse Zee. Initiatiefnemer Rikko Voorberg wil op 4 mei drieduizend witte papieren kruisen op het Rembrandtplein plaatsen, naar aanleiding van drieduizend gebeurtenissen waarbij vluchtelingen omkwamen tijdens hun tocht naar Europa. Voorberg vindt dat we op de Nationale Dodenherdenking ook stil moeten staan bij slachtoffers “die wij, bedoeld of onbedoeld, zelf maken.”
CIDI is van mening dat het herdenken van omgekomen vluchtelingen op 4 mei de betekenis van de Nationale Dodenherdenking verwatert. Het is goed om stil te staan bij het leed van vluchtelingen, maar dat kan beter op een ander moment. Het almaar verbreden van de Nationale Dodenherdenking leidt ertoe dat allerlei leed op één grote hoop wordt gegooid. Uiteindelijk is het dan voor niemand meer duidelijk waar het op 4 mei eigenlijk om gaat: wie alles wil herdenken, herdenkt uiteindelijk niets.
De Nationale Dodenherdenking is bedoeld om stil te staan bij de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog. Geen enkele gebeurtenis in de Nederlandse geschiedenis had zo’n verwoestende en blijvende impact op onze samenleving. Het veralgemeniseren en verbreden van de Nationale Dodenherdenking doet geen recht aan de unieke betekenis van de Tweede Wereldoorlog voor de Nederlandse geschiedenis en de Nederlandse samenleving. 4 mei is dan ook geen geschikt moment voor het herdenken van omgekomen vluchtelingen – hoe goedbedoeld ook.