Volgens Pechtold en Samsom is de scheidslijn tussen werk en niet-werk te rigide. Bijstandsgerechtigden hebben de verplichting om zo snel mogelijk aan het werk te komen, ook als ze via mantelzorg of vrijwilligerswerk actief blijven en bijdragen aan de samenleving. En wie een klein beetje bijverdient, moet dat verrekenen met de ontvangen bijstand. De partijleiders vinden dat het contrast tussen de zekerheid van de bijstand en de onzekerheid van meedoen aan de samenleving zo te groot wordt. Mensen te laten meedoen aan de samenleving moet het centrale doel van de bijstand zijn.
Mensen die bijstand ontvangen moeten daarom allereerst meer ruimte krijgen om deels aan het werk te kunnen. In experimenten mogen mensen nu slechts tot maximaal 200 euro per maand tijdelijk bijverdienen naast hun bijstandsuitkering. Samsom en Pechtold zouden graag zien dat die grens verruimd wordt en dat mensen tenminste de helft van de inkomsten uit werk mogen houden. Dit voor maximaal twee jaar. De wetenschap dat werken niet direct ten koste gaat van de bijstand biedt mensen een veel grotere kans om op termijn uit die bijstand te komen.
Volgens de partijleiders is de bijstand nu te zeer een regelmoeras dat ten koste gaat van mensen in de bijstand én van de gemeenten. 'Gemeenten moeten de ruimte krijgen om de bijstand een springplank te laten zijn in plaats van een moeras van verplichtingen, starre regeltjes, administratie en rompslomp.'