Bart van U heeft enkele malen verklaringen afgelegd over de dood van beide vrouwen. Daaruit komt een beeld naar voren van een man die lijdt aan een ernstige psychiatrische stoornis. Maar zoals het Pieter Baan Centrum, waar de man twee keer is geweest, constateerde: niet uit te sluiten is dat de man ook nog enige reële motieven had om de vrouwen om te brengen. Bovendien heeft hij beide keren pas op het laatste moment besloten. Dat levert de juridische kwalificatie doodslag op, terwijl de man sterk verminderd toerekeningsvatbaar was. Was hij geheel ontoerekeningsvatbaar geweest, dan had in het geheel geen celstraf kunnen worden geëist.
Volgens verdachte probeerde zijn zus Loïs "mensen zoals ik” in de psychiatrie te krijgen en was hij bang dat hij daar het slachtoffer van euthanasie zou worden. Ook omdat zij hem tijdens een verbouwing het huis uit zou hebben gewild vond Van U de dood van zijn zus gerechtvaardigd. Hij zou hetzelfde weer doen, zo verklaarde hij eerder, bij de vrouw die werd gekenschetst als iemand met “zuivere intenties en een onverwoestbaar optimisme”. Mevrouw Borst, een gerespecteerd oud-minister die door haar familie is omschreven als iemand die “altijd zo ontzettend redelijk was”, werd omgebracht na “een goddelijke opdracht”, aldus de verdachte, omdat zij verantwoordelijk was voor de euthanasiewetgeving in Nederland.
Dat is ook nog eens strafverzwarend, aldus het OM. Politici moeten zonder angst hun werk kunnen doen. En ook het ombrengen van zijn zus in haar eigen woning werkt strafverhogend.
Dat er fouten zijn gemaakt nadat Van U. eerder werd veroordeeld, heeft geen consequenties voor de nu te eisen straf, aldus de officier van justitie. Nadat Van U was aangehouden voor de dood van zijn zus bleek zijn DNA-materiaal onterecht nog niet in de DNA-databank te zitten en bleek de eerder opgelegde straf niet te zijn uitgevoerd. En bovendien bleek dat Van U eerder had geweigerd al dan niet in een civiel kader zich te laten behandelen voor zijn stoornissen. Door de op verzoek van het OM ingerichte commissie Hoekstra is hierover in 2015 een rapport uitgebracht dat heeft geleid tot een verbeterprogramma met diverse maatregelen.
De rechtbank in Rotterdam doet waarschijnlijk op 13 april uitspraak.