Door een anti-tekenmiddel op de huid of kleding te sprayen of te smeren, beschermen mensen zich tegen tekenbeten. Consumenten lezen op de gebruiksaanwijzing hoe ze deze middelen veilig kunnen gebruiken. Daarin staat voor wie het middel geschikt is en hoe het gebruikt moet worden. Zoals hoe vaak per dag en waar je het kunt aanbrengen.
Als mensen te veel van een anti-tekenmiddel gebruiken, wordt de blootstelling aan de stoffen in het middel te hoog. Dit kan schadelijke effecten hebben op het zenuwstelsel en leiden tot vergiftigingsverschijnselen. Toch moet dit ouders er niet van weerhouden om anti-tekenmiddelen te gebruiken. Maar ouders gebruiken bij kinderen al snel te veel. Bij kinderen is het extra belangrijk om goed op te letten vanaf welke leeftijd een anti-tekenmiddel geschikt is.
Een anti-tekenmiddel moet niet in de ogen, mond of neus terechtkomen. Bij jonge kinderen is het daarom belangrijk dat hun handen niet ingesmeerd worden, of dat ze zichzelf insmeren. Zo voorkomen ouders dat hun kind zelf het middel in hun ogen, mond of neus kan wrijven. Een anti-tekenmiddel moet ook altijd buiten het bereik van kinderen bewaard worden.
Ook voor zwangeren is het belangrijk om te controleren of het middel voor hen geschikt is. Zo is het beter als zij geen middelen met de werkzame stof DEET of icaridine gebruiken. Het is namelijk nog onduidelijk of deze stoffen veilig zijn voor het ongeboren kind. Zwangeren kunnen daarom beter anti-tekenmiddelen gebruiken met andere werkzame stoffen, zoals citriodiol of ethylbutylacetylaminopropionaat. Deze werken vaak ook nog eens langer tegen teken dan middelen met DEET. Wie borstvoeding geeft, zorgt dat anti-tekenmiddel niet in de mond van de baby komt door geen anti-tekenmiddel op de borsten aan te brengen en de handen te wassen voor het voeden.
Als consumenten de gebruiksaanwijzing opvolgen, dan beschermen ze zich op een veilige manier tegen tekenbeten en de ziektes die teken kunnen overbrengen.