Patiënten vragen de huisarts steeds vaker naar cannabis. Het aantal voorschriften met cannabis neemt sterk toe, evenals het gebruik van vrij verkrijgbare cannabisolie (CBD- of wietolie) via apotheek, drogist of reformzaak. Reden voor het NHG om een Standpunt Cannabis te ontwikkelen en een aanbeveling op te nemen in de NHG-Standaard Pijn.
Voor pijnvermindering of verbetering van levenskwaliteit is er onvoldoende wetenschappelijk bewijs om cannabis te kunnen aanraden. Een behandeling met cannabis is alleen te overwegen bij patiënten in de palliatieve fase die niet uitkomen met gangbare behandeling tegen pijn- en andere klachten. Wanneer patiënten ook in de tweede lijn behandeld worden, stemt de huisarts cannabisprescriptie af met de behandelend specialist.
CBD-olie via de apotheek
Cannabis via een coffeeshop en cannabisolie via een drogist of reformzaak raadt het NHG af omdat de samenstelling en kwaliteit daarvan niet gegarandeerd zijn terwijl er wel bijwerkingen en vergiftigingen bekend zijn. CBD-olie van gegarandeerde samenstelling en kwaliteit als zelfzorgmiddel is via een apotheek beschikbaar. Meer informatie over de wetenschappelijke achtergrond en praktische aspecten vindt u in het NHG-Standpunt Cannabis.
Aangescherpte aanbevelingen opioïden
Ook het opioïdengebruik neemt toe. De NHG-Standaard Pijn is aangepast met nieuwe aanbevelingen om onnodig gebruik van opioïden te voorkomen. De aanbevelingen over opioïden zijn aangescherpt om te helpen voorkomen dat patiënten door gewenning en afhankelijkheid overmatig gaan gebruiken. Het advies is om een sterkwerkend opioïd uitsluitend te overwegen onder twee voorwaarden:
de ernstige pijn heeft zoveel invloed op het dagelijks functioneren dat deze situatie moet worden doorbroken;
en met de overige behandelingen en optimaal ingestelde medicatie vermindert de pijn onvoldoende.
Het advies is om opioïden bij uitzondering voor te schrijven in geval van chronische, niet aan kanker gerelateerde pijn en alleen aan patiënten zonder gevoeligheid voor middelenafhankelijkheid. Bij voorkeur geldt de prescriptie kortdurend. Terughoudend voorschrijven bij patiënten met een psychische aandoening blijft belangrijk. Door voorafgaand aan de start met de patiënt de voor- en nadelen en gebruikstermijn te bespreken, is onnodig voorschrijven mogelijk te voorkomen.