'De misstanden zijn ontstaan door chronisch personeelstekort en de inzet van flex- en uitzendkrachten. Het zwartboek is eerder overhandigd aan de raad van bestuur van Thebe, zonder resultaat. Woensdag 1 november zullen medewerkers het zwartboek aanbieden aan verschillende media', aldus de FNV.
Geen gehoor
FNV-bestuurder Bernard Koekoek: ‘De directie van Thebe komt met uitstel in plaats van oplossingen. Dat terwijl de problemen steeds verder opstapelen. Veel mensen gaan uit dienst, doordat ze het niet langer volhouden onder de veel te hoge werkdruk. Dat leidt tot meer druk en meer ziekte. De medewerkers hebben oplossingen aangedragen, zoals contractuitbreiding en het terugvragen van ontslagen collega’s, maar ze vinden geen gehoor bij de directie.’
Problemen worden niet serieus genomen
Zorgmedewerkster Monique: ‘Het ziekteverzuim wordt al jaren door onszelf opgelost. Je wordt te pas en te onpas gevraagd of je iets kunt betekenen, ook op je vrije dag wordt er gebeld. Het is zeker geen uitzondering dat collega’s diensten overnemen, terwijl hun eigen dienst er net op zit. Wanneer we aangeven dat het zo niet langer kan, worden we niet serieus genomen of zelfs geïntimideerd.’
Levensgrote poppen symboliseren ontslagen collega's
Tijdens het aanbieden van het zwartboek lopen de medewerkers woensdag met levensgrote poppen naast zich. De poppen staan symbool voor de collega’s die zij aan hun zijde tijdens het werk moeten missen en dragen de namen van ontslagen en vertrokken collega’s. De verpleegkundigen en verzorgenden willen zo duidelijk maken dat ze door de onderbezetting geen goede zorg kunnen geven aan de bewoners van Thebe.
Cliënten uiteindelijk de dupe
Koekoek: ‘De directie heeft geen oog voor de problemen op de werkvloer. De onderbezetting gaat ten koste van medewerkers en bewoners. Cliënten worden vergeten. In het zwartboek staan meldingen van bewoners die soms na een valpartij langere tijd op de grond liggen, omdat er niemand is om hen te helpen. Ook zijn er verhalen van cliënten die ’s avonds vergeten zijn door een uitzendkracht en daardoor de hele nacht vastzaten in hun rolstoel. De medewerkers luiden de noodklok. Zij eisen dat de bezettingsnorm van twee medewerkers op acht cliënten gehaald wordt. Op die manier kunnen zij weer goede zorg leveren.’