Alarmerende signalen
De werkgroep bereikte alarmerende signalen dat zorgverzekeraars tijdens onderhandelingen met ziekenhuizen en oogklinieken het gebruik van de meer kostbare ooginjecties beperken. Daardoor wordt het voor oogartsen onmogelijk om geldende richtlijnen te volgen.
De Oogvereniging en de MaculaVereniging maken zich zorgen. “Zijn er verschillen tussen de ziekenhuizen en krijgen minder mondige patiënten en kwetsbare ouderen wel de juiste behandeling?”, vragen patiënten zich af. De meer kostbare ooginjecties zijn gewoon onderdeel van het verzekerde basispakket en patiënten hebben hier recht op.
Verschillende ooginjecties
Per jaar worden in Nederland ongeveer 235.000 behandelingen met ooginjecties verricht bij ruim 50.000 mensen met netvliesafwijkingen. Bij meerdere netvliesafwijkingen waaronder maculadegeneratie wordt in eerste instantie standaard gekozen voor het minder kostbare ooginjectiemiddel bevacizumab.
Als bevacizumab bij iemand onvoldoende effectief blijkt, moet hij of zij de meer kostbare ooginjecties met ranibizumab en/of aflibercept kunnen krijgen. Dit staat ook in de behandelrichtlijnen voor oogartsen.
Risico’s van onderbehandeling
Onderbehandeling heeft grote persoonlijke gevolgen: slechtziendheid, maatschappelijke blindheid, verlies van zelfstandigheid, verlies van werk. Daarnaast zijn er gevolgen voor de maatschappij: hoge kosten voor begeleiding, hulpmiddelen, revalidatie en verpleeghuiszorg.
De beperkingen die zorgverzekeraars opleggen worden des te nijpender omdat het aantal patiënten dat deze middelen nodig heeft fors toeneemt. Dit komt door de groei van het aantal ouderen en het aantal mensen met diabetes.