Verstorende factoren
Holwerda bestudeerde de prognose van eenzaamheid en depressie bij de oudere Nederlandse bevolking, zowel mannen als vrouwen. Hierbij hield hij in zijn analyses rekening met de aanwezigheid van een groot aantal verstorende factoren zoals een gegeneraliseerde angststoornis, oftewel een psychiatrische stoornis die gepaard gaat met overmatig piekeren en irreële angsten, en andere medische aandoeningen.
Onderlinge samenhang
Eenzaamheid en depressie komen vaak samen voor, hebben onderlinge verbanden maar zijn ook aantoonbaar aparte condities. Er bestaan veel vragen bij hulpverleners in de gezondheidszorg en wetenschappers over de individuele gevolgen van eenzaamheid en depressie evenals hun onderlinge samenhang.
Tussen de 55 en 85 jaar
Holwerda geeft hierop antwoord door zijn onderzoek bij de oudere Nederlandse bevolking, mensen tussen de 55 en 85 jaar oud. Holwerda stelt vast dat eenzaamheidsgevoelens in de medische praktijk en in de maatschappij meer onder de aandacht dienen te worden gebracht omdat ze veel voorkomen en er geen of nauwelijks aandacht voor is bij hulpverleners in de gezondheidszorg.
Interventies
Zo zou er meer tijd, geld en onderzoek geïnvesteerd moeten worden in interventies gericht op eenzaamheidsgevoelens en op de emotionele en sociale eenzaamheidsaspecten met betrekking tot depressie.