Dit biedt veel nieuwe mogelijkheden voor de behandeling van patiënten. Hiermee kunnen complexe ritmestoornissen die voorheen niet te begrijpen waren, in kaart worden gebracht en behandeld worden. Naar verwachting zal ook het aantal heroperaties voor dit soort ritmestoornissen afnemen.
Cardiologen Lucas Boersma en Maurits Wijffels hebben in het St. Antonius de eerste behandeling uitgevoerd en zijn erg enthousiast over deze nieuwe methode. De techniek is nog wel in een ontwikkelfase. De behandelingen zijn momenteel gekoppeld aan een internationale studie waaraan ook het Maastricht UMC meedoet.
Wervelwind
Lucas Boersma: ''Meer dan 300.000 mensen in Nederland hebben last van boezemfibrilleren. Het is de meest voorkomende hartstoornis, waarbij elektrische stroompjes als een wervelwind door de boezem van het hart ronddwarrelen, en de normale rustige werking van het hart verstoren. Patiënten krijgen dan last van een snelle, onregelmatige en bonkende hartslag, met bijkomende klachten als vermoeidheid, kortademigheid, en gebrek aan energie om inspanning te leveren. Deze nieuwe behandeling kan een belangrijke stap vooruit betekenen en het biedt op maat gerichte behandeling van de ritmestoornis voor iedere individuele patiënt.
Bij hartritmestoornissen kan een cardioloog overtollige elektrische prikkels uitschakelen door een ablatie toe te passen. Met behulp van koude of hitte wordt een litteken aangebracht op de plek waar de 'verkeerde' prikkel ontstaat. Bij complexe ritmestoornissen is het soms erg lastig om de juiste plaats te lokaliseren en te bepalen of het aanbrengen van een litteken is gelukt. Dat kan ertoe leiden dat patiënten herhaaldelijk moeten terugkomen voor een nieuwe behandeling. Met de inzet van de nieuwe techniek, de zogenoemde real time hoge resolutie mapping-katheter techniek, is de verwachting dat het aantal heringrepen aanzienlijk zal dalen.
150.000 metingen per seconde
Voor de procedure wordt gebruikgemaakt van een mapping-katheter die in staat is om in het hart bijna 150.000 metingen per seconde uit te voeren. Op basis van deze meetpunten gemaakt door ultrasoon geluid, wordt de wand van de hartboezem van binnenuit gevisualiseerd en omgezet in een 3D-afdruk. Tegelijkertijd worden de elektrische pulsen die het hart afgeeft minutieus in kaart gebracht en op deze 3D-afdruk afgebeeld. Hierdoor kan de cardioloog in real time zien waar de stoornis precies wordt veroorzaakt. Ook stoornissen die voorheen niet te begrijpen waren, kunnen nu opgespoord worden. Het effect van een toegepaste ablatie is nu ook meteen zichtbaar, waardoor de kans dus veel kleiner is dat de patiënt later opnieuw last krijgt omdat de ablatie niet precies op de goede plek was. Doordat de nieuwe katheter tijdens de ingreep een 3D-kaart van het hart kan maken, zijn aanvullende beeldvormingsmethoden vooraf zoals een MRI- of CT-scan in de toekomst niet meer nodig, wat voor de patiënt minder belastend is.