Minister Grapperhaus is aan het begin van deze kabinetsperiode direct een publiek-private samenwerking gestart om kinderporno van internet af te krijgen. Er zijn al goede afspraken met ICT-bedrijven, koepelorganisaties, politie, Openbaar Ministerie, wetenschap, het Expertisebureau Online Kindermisbruik (EOKM) en de Nationaal Rapporteur Mensenhandel en Seksueel Geweld tegen Kinderen om de handen ineen te slaan voor het opschonen van internet van kinderporno. De brancheorganisaties van hostingbedrijven en organisaties in de digitale infrastructuur hebben eind 2018 afgesproken om bij een melding van kinderpornografisch materiaal door het EOKM deze binnen 24 uur te verwijderen van hun servers.
Eind 2019 zal minister Grapperhaus een wetsvoorstel in consultatie doen voor de zogenoemde bestuursrechtelijke aanpak van foute en lakse bedrijven. Het wetsvoorstel zal een toezichthouder aanwijzen, die bedrijven zal aanpakken die een melding over kinderporno niet snel genoeg of zelfs helemaal niet verwerken. In de praktijk betekent dit straks dat een bedrijf een melding kan krijgen van de toezichthouder dat er kinderporno op één van zijn eigen servers staat. Dan gaat de stopwatch aan. Lukt het een bedrijf niet om binnen een opgelegd kort tijdsbestek de kinderporno te verwijderen, dan wordt een dwangsom verbeurd verklaard: het bedrijf moet een geldsom betalen. Hoe kort dat tijdsbestek precies wordt, zal nog nader worden beslist. Daarnaast kan de toezichthouder nog een boete opleggen. Die boete is omzet-afhankelijk en zal bij herhaalde overtredingen oplopen.
'Stapsgewijs verbannen we kinderporno van internet. De meeste ICT-bedrijven in Nederland verwijderen kinderporno snel en accuraat, en de rest moet dat ook gaan doen. Het verwijderen van kinderporno is niet iets vrijblijvends: bedrijven moeten dit zelf snel en goed kunnen, simpelweg als onderdeel van hun eigen bedrijfsvoering. Eigenlijk hebben bedrijven die kinderporno niet snel van eigen servers kunnen verwijderen geen bestaansrecht in Nederland’,aldus Grapperhaus.
Als onderdeel van de publiek-private samenwerking van minister Grapperhaus, heeft de politie een database met 1,4 miljoen hashcodes van kinderpornografisch beeldmateriaal beschikbaar gesteld. Hashcodes zijn unieke cijfercodes die een soort digitale vingerafdruk van een plaatje vormen. Het EOKM heeft hiermee een hashcheck-server gebouwd, waarmee bedrijven een check kunnen uitvoeren, zonder dat de bijbehorende illegale afbeeldingen en informatie zichtbaar worden. Dit systeem wordt op dit moment uitgetest door diverse grote hostingbedrijven. Daarnaast bouwt de TU Delft aan een monitor die inzicht gaat geven welk bedrijf waar en hoe lang kinderpornografisch beeldmateriaal na een melding nog online heeft staan.