Overstromingen en ziektes hebben de oogst aangetast. Ruzies over vee met naburige staten van Boma, waar Pibo ligt, komen ook vaak voor. Met het regenseizoen voor de deur zijn mensen afhankelijk van voedsel dat wordt ingevlogen uit de hoofdstad Juba. Dit voedsel is onbetaalbaar voor velen.
Zuid-Sudan werd getroffen door een hongercrisis in 2017. In twee regio’s van het land, Leer en Mayendit, heerste er zelfs hongersnood. Internationale en nationale acties, onder andere van Giro555, zorgden ervoor dat vele levens gered werden en erger werd voorkomen. Maar de slechte oogst van vorig jaar, en de volgende oogst die pas in juli wordt verwacht, kan opnieuw leiden tot een catastrofe voor de mensen in Zuid-Sudan.
Nicola Di Marzo, Oxfam-landendirecteur in Zuid-Sudan: “We moeten niet wachten tot de situatie officieel een hongersnood wordt genoemd. Mensen zijn nu al wanhopig en hebben honger. Een vrouw in Pibor vertelde me dat haar enige optie is het koken van gras en onkruid. Het maakt haar familie ziek. Maar een keuze heeft ze niet, want er is geen ander eten.”
“Tot nu konden we de hongersnood tegengaan door hulp te bieden. Maar de vraag naar hulp groeit. Oxfam en andere hulporganisaties hebben amper genoeg middelen om iedereen te helpen. Deze zorgwekkende trend zien we in het hele land, het is niet een geïsoleerd probleem in Pibor. Om mensenlevens te redden in Pibor en andere delen van Zuid-Sudan moeten we nu actie ondernemen.”
Oxfam heeft noodhulpteams uitgezonden naar verschillende voedingscentra in Pibor. Daar leveren we schoon water en zeep, en werken we nauw samen met gemeenschappen om ziektes zoals cholera en diarree te voorkomen. Deze ziektes kunnen dodelijk zijn voor ondervoede mensen.
Vredesonderhandelingen tussen de strijdende partijen in buurland Ethiopië boeken nog geen succes. Het burgeroorlog in Zuid-Sudan duurt al vier jaar en dwingt mensen hun land te verlaten. Dit zorgt ervoor dat mensen niet in hun eigen onderhoud kunnen voorzien en nog meer mensen honger lijden.
Di Marzo: “Zonder vrede zal honger blijven bestaan in Zuid-Sudan. Naast meer noodhulp, moet de internationale gemeenschap zich blijven inzetten voor een diplomatieke oplossing voor het conflict in Zuid-Sudan.”