Deze belachelijke maatregel werd in 2014 door het Kabinet in het leven geroepen om het rijden met een oude auto te ontmoedigen met het oog op het milieu. Maar eigenlijk werd de regeling destijds in het leven geroepen om de Staatskas te spekken.
Het Kabinet hoopte dat het Nederlandse-oldtimerpark goed was voor zeker 121 miljoen, maar dat werd slechts 50 miljoen. De opbrengst uit de belasting voor oldtimers levert de schatkist dus fors minder op dan aanvankelijk rekening mee werd gehouden door het ministerie van Financiën.
Onbekend is gebleven hoeveel autobedrijven door de regeling failliet zijn gegaan. Volgens kenners gaat het om tientallen Nederlandse bedrijven in de autobranche die keihard zijn geraakt. Zo hard dat ze failliet zijn, of het door een flinke personeelskrimp het hebben weten te overleven. Veel van deze werkloze techneuten klopte vervolgens bij de overheid aan voor een ww-uitkering dat waar de Staat vast geen rekening mee had gehouden. Zo ook vast niet met de verliezen op brandstofaccijnzen en de btw op auto-onderdelen. Geschat wordt dat deze verliezen ook vandaag de dag nog miljoenen met zich meebrengt.