In de jaren zestig was hij samen met Breyten Breytenbach een sleutelfiguur in de Afrikaanse literaire beweging die bekend werd onder de naam "de Zestigers". De tot deze beweging behorende schrijvers gebruikten het Afrikaans als taal om te ageren tegen de apartheid in Zuid-Afrika.
Hij woonde enkele jaren in Parijs. Sommige van zijn werken zijn deels op dit verblijf gebaseerd, zoals Die ambassadeur.
Sommige boeken van André Brink werden door het apartheidsregime gecensureerd. Dientengevolge heeft Brink zijn eigen uitgeverij opgericht onder de naam Taurus, welke uitgeverij de boeken direct naar de lezers stuurde. De bekendste roman van André Brink is waarschijnlijk 'n Droë wit seisoen/A Dry White Season, doordat het boek is verfilmd (als A Dry White Season).
In 2003 werd hem de Alan Paton Award toegekend voor zijn boek The Other Side of Silence.