DNA-hit moord na 14 jaar voor de rechter

Op 9 november 1999 werd een medewerker van een shoarmazaak aan de Amsterdamsestraatweg in Utrecht dood aangetroffen. Hij was door messteken om het leven gebracht en in de kassa ontbrak geld. Op en rond deze kassa, maar ook op andere plekken in de zaak werden bloedsporen aangetroffen. Jarenlang heeft het DNA-profiel, dat op basis van deze sporen kon worden samengesteld, liggen wachten in de DNA-databank.

Want in 2011 kwam er een doorbraak toen de verdachte werd veroordeeld voor een diefstal. In 2012 werd de afname van zijn celmateriaal bevolen. Hij kwam niet opdagen, werd gesignaleerd en enkele maanden later aangehouden op Schiphol. Begin 2013 rapporteert het NFI een DNA-match met een spoor in de shoarmazaak. Op 18 juni 2013 wordt de man aangehouden en sinds die tijd zit hij vast.

Gedurende het onderzoek legde de verdachte wisselende verklaringen af. Hij was nog nooit in de shoarmazaak geweest, hij was er wel eens geweest, hij kwam er heel vaak. Hij kende het slachtoffer helemaal niet, hij kende hem heel goed. Hij kwam er dagelijks en mocht zijn eigen shoarma snijden, wat de aanwezigheid van zijn bloedsporen in de zaak verklaart. Het onderzoek naar zijn persoon laat een groot aantal problemen zien: een scheiding, drugsgebruik, financiële en gokproblemen en een aanzienlijk strafblad.

Volgens de officier van justitie zijn de verklaringen van de verdachte ongeloofwaardig, en zijn de aangetroffen sporen die te maken hebben met de moord, te herleiden tot de verdachte. Daarom houdt zij de 37-jarige man verantwoordelijk voor gekwalificeerde doodslag: het slachtoffer moest dood zodat hij geld kon stelen. Dit heeft weliswaar lang geleden plaatsgevonden, maar dat is geen reden voor een lagere straf. De wetgever heeft niet voor niets de verjaringstermijn geschrapt voor delicten waarop een levenslange gevangenisstraf staat. Alles overwegende eiste zij een gevangenisstraf van 13 jaar.