Om de onderliggende begrotingsinspanning te kunnen beoordelen, schoont het structurele overheidstekort het feitelijke overheidstekort voor bijzondere, tijdelijke factoren en voor het effect van de conjunctuur. Het berekende structurele tekort hangt dan in sterke mate af van de geschatte output gap (het verschil tussen de feitelijke en de potentiële productie). De schattingen van de output gap blijken in de praktijk echter zeer onstabiel te zijn. Hierdoor kan de indicator van het structurele tekort beleidsmakers op het verkeerde been zetten. De indicator zou bijvoorbeeld kunnen suggereren dat er geen extra beleidsinspanning is verricht, terwijl er wel degelijk een pakket van aanvullende maatregelen is doorgevoerd.
De auteurs komen met suggesties over hoe de indicator zou kunnen worden verbeterd. Daarnaast bevelen zij aan om de rol van de indicator in het Europese Semester te verkleinen en beleidsaanbevelingen meer te formuleren in termen van de omvang van een aanvullend pakket maatregelen uitgedrukt in miljarden euro’s. Bij zo’n aanbeveling is het gemakkelijker te beoordelen of een euroland aan de beleidsaanbevelingen heeft voldaan. Deze aanpassingen zijn mogelijk binnen het bestaande Stabiliteits- en Groeipact.
dinsdag, 21. oktober 2014 - 13:15 Update: 21-10-2014 16:41
CPB: Andere berekening overheidstekort
Foto: fbf archief
Den Haag
De veelgebruikte indicator voor het structurele overheidstekort blijkt een gebrekkige maatstaf voor begrotingsbeleid. Aangezien de indicator een belangrijke rol speelt in de Europese beleidsafstemming (het Europese Semester), zijn verbeteringen van de indicator en een beperktere rol ervan noodzakelijk. Dit concluderen CPB-onderzoekers Johannes Hers en Wim Suyker in de vandaag verschenen Engelstalige CPB Policy Brief
Categorie:
Tag(s):