Dat geldt ook voor Nederlandse melkveebedrijven. Zonder ingrijpen zal in Nederland in 2025 twee derde in plaats van de huidige een derde van de koeien niet meer buiten grazen.
Dit blijkt uit onderzoek van LEI Wageningen UR in opdracht van WSPA naar de situatie in zes Europese landen. In Nederland worden de laatste jaren diverse initiatieven ontplooid om weidegang te stimuleren, waaronder het uitkeren van een premie voor bedrijven die weidegang toepassen.
Uit de SWOT-analyse blijkt dat intensivering van de melkveesector de grootste negatieve invloed heeft op weidegang, enerzijds door de behoefte aan meer controle over de bedrijfsvoering, anderzijds door de afname van de beschikbare huiskavels. De lage kosten en maatschappelijke acceptatie van de sector stimuleren daarentegen weidegang. Ook zien bedrijven en de overheid dat het houden van koeien in de wei het natuurlijke gedrag van de koe bevordert.
Gemiddeld ontvangen grote bedrijven waar koeien meer dan 1200 ‘graasuren’ in de zomer hebben, een hoger netto inkomen dan de bedrijven die geen of beperkte weidegang hebben. Dit komt door een combinatie van subsidies, lagere voerkosten en lagere vaste kosten. Overigens blijkt uit het onderzoek niet dat weidegang een garantie is voor een hoger inkomen.
Trend in Europa
Het onderzoek heeft het meest uitvoerig de Nederlandse situatie geanalyseerd, maar ook die van andere Noordwest-Europese landen bekeken. De trend van opstallen is ook daar waarneembaar, met uitzondering van Ierland en Zweden. In Ierland is weidegang de norm. De koeien staan daar – als het weer het toelaat – minstens zes maanden per jaar twaalf uur per dag buiten. In Zweden is zes uur per dag weidegang bij wet verplicht voor minstens drie maanden per jaar.
Om weidegang te behouden zijn investeringen in kennis en technologische innovaties belangrijk, als ook aandacht voor arbeidsbesparing, economische optimalisatie van beweidingssystemen en het faciliteren van strategische beslissingen, met name op grotere melkveebedrijven.