De luchthaven kent een acuut financieel probleem. Door de economische crisis heeft de luchthaven minder inkomsten, vooral door de terugval in vrachtvervoer. Hierdoor kan de luchthaven al deze zomer niet meer aan haar verplichtingen voldoen. De Provincie wil MAA overeind houden vanwege het belang van de werkgelegenheid en het vestigingsklimaat van Limburg, zij het niet tegen elke prijs en niet zonder andere investeerders.
Drie scenario’s
Drie scenario’s worden onder de loep gelegd waarbij sluiting er een is. Dat zou leiden tot een verlies van 800 arbeidsplaatsen. Daarnaast is er in dit onverhoopte scenario nog maar een kleine kans dat er daarna nog ooit gevlogen kan worden vanaf MAA. In dit scenario zou de Provincie kunnen helpen met het inrichten van een mobiliteitscentrum om ontslagen MAA-medewerkers naar een andere baan te begeleiden.
Een tweede scenario behelst een bijdrage van de Provincie aan de luchthaven in niet- economische activiteiten zoals douane, veiligheid en brandweer, die jaarlijks circa € 2 miljoen bedragen maar die alsmaar hoger worden. Een dergelijke bijdrage - waarbij voor de korte termijn deels naar voorgaande jaren kan worden teruggekeken - wordt niet gezien als staatssteun en is dus toegestaan. De Provincie heeft wel oren naar dit scenario, maar wil eerst meer inzicht of er wellicht nog meer kosten op de luchthaven afkomen. Bijvoorbeeld het plan van het Rijk om alle luchthavens zelf de kosten voor luchtverkeersleiding te laten betalen. Die plannen zullen voor alle regionale luchthavens grote gevolgen hebben en voor MAA in het bijzonder in de huidige omstandigheden.
Het derde scenario is herstructurering van de onderneming. Ontvlechting van de huidige organisatie is dan nodig; het uit elkaar halen van de luchthaven en de vastgoedexploitatie rondom de MAA. De Provincie neemt bijvoorbeeld dan de infrastructuur van de luchthaven (landingsbanen/loodsen/terminal) volledig in eigendom en daarmee het publieke belang van de luchthaven. Deze infrastructuur zal dan - tegen een marktconforme vergoeding - aan een private exploitant beschikbaar worden gesteld.
Het tweede en derde scenario voldoen aan het uitgangspunt van GS namelijk; niet tegen elke prijs en met private partijen. Een combinatie van beide scenario’s is ook mogelijk. GS denken zeker een jaar nodig te hebben om de scenario's op haalbaarheid/wenselijkheid te onderzoeken en verder uit te werken. Om deze tijd te overbruggen moet allereerst een oplossing voor de financiële problemen op korte termijn gevonden worden, de bedrijfsvoering snel worden aangepakt en dient een zoektocht naar een nieuwe exploitant te volgen.